دزد رأی

مردم می پرسن: رأی ما کجاست؟

جواب: باید دنبال دزد 18/5 میلیارد دلار گشت!

یکی از من پرسیده که این همه در مورد مسائل ایران می نویسی، حالا اگه وضع برگرده، برمی گردی ایران؟ باید به این دوست عزیر بگم که بحث برگشتن و موندن و این حرفها نیست. الان بحث انسانیت و آزادی خواهی مطرحه.

"مذهب توهینی ست به مقام انسان. با مذهب یا بدون مذهب، انسان های خوب، کارهای خوب و انسان های پلید، کارهای شیطانی را انجام خواهند داد. ولی برای اینکه انسان های خوب به کارهای پلید دست بزنند، به مذهب نیاز است"

"Religion is an insult to human dignity. With or without it you would have good people doing good things and evil people doing evil things. But for good people to do evil things, that takes religion"

از استیون وینبرگ

آخرین پرده های نمایش

آخرین پرده های نمایش انتخابات جمهوری اسلامی فردا و چهارشنبه برگزار خواهد شد.

بعد از دادگاه متهمان، با یک سناریوی هماهنگ و از قبل برنامه ریزی شده، حمله به موسوی و خاتمی به عنوان باعث و بانی های نا آرامی ها شروع شد. رفسنجانی هنوز هم در معرض حمله هست ولی بعید هست که بشه به رفسنجانی نزدیک شد. حمله به رفسنجانی و متهم کردن همچین آدمی در حقیقت آخرین پرده داستان جمهوری اسلامی خواهد بود.

از لحن صحبت های نمایندگان مجلس، کیهان و احمدی نژاد که گفته بود: " بگذارید مراسم تنفیذ حکم تموم شه، اون وقت یقه اینها رو می گیریم و به سقف می چسبونیم"، نشون می ده که بعد از چهارشنبه باید منتظر حملات مستقیم که می تونه دستگیری موسوی و یا حتی خاتمی باشه، باشیم.

البته یه همچین کاری، یه کار بسیار پرهزینه برای جناح رهبری خواهد بود و بیشتر به یک خود زنی شبیه می مونه تا حمله و از بین بردن جناح مقابل.

فردا و چهارشنبه و اتفاقات این دو روز می تونه حوادث خیلی مهمی توی تاریخ ایران باشه.

موضوع واضح اینه که مردم جرات بیان خواسته های خودشون را با صدای بلند پیدا کردند، و اگر این حالت بتونه توی مناسبت ها و تجمعات و استادیوم ها و غیره ادامه پیدا کنه، موجی رو پدید میاره که مبارزه با اون دیگه امکان پذیر نیست.

وضعیت شکننده

بعد از این مدتی که از اعتراضات مردمی و وقایع اخیر می گذره، تا حدود زیادی پشت پرده بازی های سیاسی ایران مشخص تر شده. شاید به جرات بشه گفت که ادامه این وضعیت می تونه باعث بر ملا شدن تعداد بیشتری از دست های پشت پرده باشه.

جناح رهبری:

اختلافات توی این جناح شروع شده و بیشتر هم خواهد شد. چیزی که توی گفته های اخیر خامنه ای با گفتن جمله ی دو پهلوی "کنار گذاشتن اختلافات بعد از انتخابات و متحد شدن" به وضوح مشخص بود. در حقیقت مخاطب این گفته بیشتر جناحهای اصول گرا بودند تا جناح های متعرض، چرا که رهبر در هفته های قبل علنا از سقوط این جناح ها در صورت ادامه این وضعیت هشدار داده بود.

چیزی که دیده می شه اینه که جریان های به اصطلاح اصول گرا و تحت حمایت رهبری، عملا هر کدوم ساز خودشون رو در مواجه با این اعتراضات می زنند و به این صورت هم نیست که همه تحت لوای ولایت و مطیع اوامر رهبر باشند، به همین دلیل هم هست که رهبر در خیلی مواقع مجبور می شه که به صورت علنی و توی سخنرانی هاش هشدار بده و اون ها رو توی یک عمل انجام شده قرار بده. نمونه آخر اون هم انتشار نامه رهبر به احمدی نژاد برای بر کناری مشایی بود.

ولی تندرو ترین این جریان متشکل شده از پسر رهبری و همدستاش که میشه از مدیر مسئول روزنامه کیهان و مرتضوی و رئیس صدا و سیما نام برد که نحوه برخورد با آشوب ها و هماهنگی نیروهای بیسج و پروژه های اعتراف گیری، توسط این ها مدیریت میشه.

دستور اخیر رهبر برای بستن بازداشتگاه کهریزک و تشکیل هیاتی برای دلجویی از خانواده های آسیب دیدگان و آزاد کردن زندانیان به مناسبت نیمه شعبان رو میشه احساس خطر رهبری در مواجهه با ادامه اعتراضات نامید که در مقابل با تشکیل دادگاه امروز متهمان و ادامه پروژه اعتراف گیری توسط مرتضوی، زیاد هماهنگ به نظر نمیاد و این خودش ترک برداشتن قدرت مطلقه رهبر رو نشون میده.

رفسنجانی:

رفسنجانی تا الان خودش رو کنار کشیده و تنها کار مفیدی که انجام داده همون نماز جمعه بوده که عملا با گفتن جملات دو پهلو مثل همیشه سعی کرد خودش رو وارد این جریان نکنه و بیشتر منتظر باشه ببینه که این جریانات به کجا ختم میشه.

شاید مهم ترین آزمایش رفسنجانی، شرکت یا عدم شرکت در مراسم تحلیف احمدی نژاد باشه. در صورت شرکت در این مراسم، علاقه خودش رو به موندن در قدرت و پشت کردن به خواسته های مردم نشان خواهد داد.

موسوی و کروبی:

موسوی تا الان بیش از حد انتظار از خودش مقاومت نشون داده و در صف اول مقابله با انحصار طلبی جناح رهبری بوده. موسوی میدونه که چیزی برای از دست دادن نداره چون تا قبل از این جریانات هم در مناصب دولتی و حکومتی پست و مقامی نداشته.

تعجب من اینه که چرا تا الان جناح مقابل، تمام دور و بری های موسوی و خاتمی و کروبی رو دستگیر کرده ولی به سمت رهبری جناح معترض نزدیک نشده؟

کروبی هم تا الان در کنار موسوی بوده و در حقیقت بیشتر نقش دنباله رو را ایفا کرده.

نکته جالب اینه که موسوی در همه سخنرانی هاش از رعایت و پایبندی به قانون و لزوم حفظ جمهوریت نظام توام با اسلامیت نظام اصرار می کنه. چیزی که تا الان بعد از سی سال از عمر جمهوری اسلامی جواب نداده و کار رو به اینجا کشیده. مهم ترین ایراد قانون اساسی اصطکاک بین نهادی های انتخابی و نهاد های غیر انتخابی هست که اجازه فعالیت رو به نهاد های مدنی و برگزیده نمیده.

مردم این وسط به نظر من راه درست رو پیدا کردند و از هر گونه موقعیتی برای نشون دادن اعتراض خودشون، استفاده می کنند. هدف قرار دادن رهبری و شعار های علیه رهبر و اخیرا شعار "استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی" نشون از این می ده که خواست مردم تنها باطل کردن انتخابات نیست و نبوده، بلکه معظل و مشکل کلی تر نظام جمهوری اسلامی هست.

تا حدوده زیادی هم شاید بشه گفت که الان این مردم هستند که دارن کم کم رهبری این جریان رو در اختیار می گیرند و خواسته های خودشون رو به رهبران جناح های معترض، القا می کنند.

فرصت بعدی و اتفاق مهم بعدی شاید مراسم تحلیف و سوگند خوردن احمدی نژاد باشه.